Hooverphonic
Szczegóły
Opis
Hooverphonic to utworzona w 1995 roku w Sint-Niklaas belgijska grupa muzyczna, specjalizująca się w muzyce elektronicznej, trip hopie, popie (electropop, pop alternatywny, dream pop), rocku (indie rock) oraz muzyce alternatywnej.
Skład
Wiedząc już jaka muzyka jest najbliższa belgijskiej grupie Hooverphonic, warto byłoby przejść do przedstawienia składu tej legendarnej formacji – prawda? Oto on:
- Alex Callier (gitara basowa, instrumenty klawiszowe),
- Raymond Geerts (gitara),
- Geike Arnaert (wokal).
Nie można przy tym zapomnieć o byłych członkach tego zespołu, a w tym gronie należałoby wymienić m.in. takie nazwiska, jak: Esther Lybeert, Frank Duchene, Liesje Sadonius, Kyoko Baertsoen, Noemie Wolfs oraz Luka Cruysberghs.
Albumy wydane do roku 2008
Już w początkowych latach swojego istnienia, belgijska kapela cieszyła się dużą popularnością nie tylko w Belgii, ale też Niemczech, Francji, Szwajcarii i Holandii. Do 2008 roku grupa Hooverphonic wydała następujące albumy:
- „A New Stereophonic Sound Spectacular” (1996) – z numerami „Plus Profond”, „Barabas”, „Cinderella”, „Sarangi”, „2 Wicky”, „Someone” czy też „Revolver”,
- „Blue Wonder Power Milk” (1998) – „One Way Ride”, „Eden”, „Lung”, „This Strange Effect”, „Tuna”, „Magenta”,
- „The Magnificent Tree” (2000) – „Mad About You”, „Waves”, „Frosted Flake Wood”, „The Magnificent Tree”, „Out of Sight”, „Renaissance Affair”, „Pink Fluffy Dinosaurs”,
- „Hooverphonic Presents Jackie Cane” (2002) – „Sometimes”, „Human Interest”, „Jackie’s Delerium”, „Day After Day”, „Opium”, „The Kiss”,
- „No More Sweet Music” (2005) – „We All Float”, „No More Sweet Music”, „Dirty Lenses”, „Heartbeat”, „Ginger”, „My Child”,
- „The President of the LSD Golf Club” (2007) – „Stranger”, „Circles”, „Billie”, „The Eclipse Song”, „Bohemian Laughter”.
W tym okresie grupa współpracowała m.in. z wytwórniami Columbia Records, Epic Records, Sony Music Entertainment i PIAS Recordings. Spośród zaprezentowanych wyżej albumów największym sukcesem okazały się krążki „The Magnificent Tree” (podwójna platyna w Belgii), „Hooverphonic Presents Jackie Cane” (platyna), „No More Sweet” (złoto) i „The President of the LSD Golf Club” (złoto).
Kolejne krążki
Na wydanych do 2008 roku krążkach oczywiście się nie skończyło, ponieważ artyści wchodzący w skład Hooverphonic zamierzali wykorzystać swoją rosnącą popularność i zachwycali nietuzinkową muzyką słuchaczy w wielu zakątkach świata. Po 2008 roku na rynku pojawiły się zatem następujące krążki od Hooverphonic:
- „The Night Before” (2010, platyna) – z kawałkami „Heartbroken”, „More”, „Identical Twin”, „One Two Three”, „Anger Never Dies”, „Encoded Love” czy też „Danger Zone”,
- „Reflection” (2013, platyna) – „Bad Weather”, „Amalfi”, „Radio Silence”, „Boomerang”, „Single Malt”, „Roadblock”,
- „In Wonderland” (2016, złoto) – „Badaboum”, „Deep Forest”, „Thin Line”, „Moving”,
- „Looking For Stars” (2018, złoto) – „Uptight”, „Romantic”, „Concrete Skin”, „On and On”, „Horrible Person”,
- „Hidden Stories” (2021) – „Thinking About You”, „Lift Me Up”, „One Big Lie”, „Full Moon Duel”,
- „Fake Is The New Dope” (2024) – „Don’t Think”, „Two Wrongs Right”, „And Then I Found You”, „Heatwave”, „Por Favor”, „I’m Not The Girl To Kill”.
W międzyczasie rozpoczęto współpracę z wydawnictwem Universal Music. W tym miejscu wypadałoby też wspomnieć, iż zespół Hooverphonic ma na swoim koncie kilka albumów koncertowych i kompilacyjnych.
Rok 2021 – występ na Eurowizji
Dowodem na to, że belgijska grupa jest doceniana na rozmaitych płaszczyznach od wielu długich lat jest to, iż zespół pojawił się w 2021 roku na Eurowizji (65. Konkurs Piosenki Eurowizji). Artyści przygotowali na tę okazję utwór o nazwie „The Wrong Place”. Reprezentanci Belgii przebrnęli przez zmagania półfinałowe, zajmując 9. miejsce w pierwszym półfinale, natomiast w finale uplasowali się na 19. lokacie. Wygrali wtedy Włosi (Maneskin) przed Francuzami (Barbara Pravi) i Szwajcarami (Gjon’s Tears). Polacy odpadli z kolei w półfinale (Rafał Brzozowski – „The Ride”).
Dotychczasowe koncerty
Jak na razie grupa Hooverphonic występowała w takich miastach, jak: Lille, Namur, Mons, Praga, Brno, Monachium, Berlin, Liege, Charleroi, Metz, Kraków, Warszawa, Wrocław, Ateny, Kijów czy też Bruksela.