Glenn Hughes

Glenn Hughes to urodzony 21 sierpnia 1951 roku w Cannock brytyjski wokalista i muzyk rockowy, autor tekstów oraz multiinstrumentalista. Specjalizuje się w hard rocku, blues rocku i funk rocku, chociaż w jego twórczości jest też miejsce na heavy metal. Świetnie gra na gitarze basowej, puzonie i fortepianie.

Zespoły

Nie da się ukryć, że europejscy słuchacze często kojarzą Glenna Hughesa jako muzyka zespołowego. Czy kogoś to dziwi? Niekoniecznie, ponieważ legendarny wokalista i basista występował lub współpracował już z takimi grupami, jak:

• Trapeze,
• Deep Purple,
• Black Sabbath,
• Hughes Turner Project,
• Michael Men Project,
• Hughes/Trall,
• Phenomena,
• Finders Keepers,
• Kings of Chaos,
• Black Country Communion,
• California Breed,
• The Dead Daisies.

Największą rozpoznawalność zapewniły mu występy w zespołach Deep Purple, Trapeze i Black Sabbath. Cała jego artystyczna kariera poskutkowała natomiast tym, iż w 2016 roku wprowadzono go do Rock and Roll Hall of Fame. Do tej pory Glenn działał już z wytwórniami RPM Records, Frontiers Records, Roadrunner Records czy też SPV GmbH.

Albumy wydane z zespołami

Jak już zostało wspomniane, trudno wyobrazić sobie istnienie niektórych zespołów muzycznych bez Glenna Hughesa – prawda? W związku z tym wypadałoby przedstawić krótko hitowe albumy wydane przez brytyjskiego wokalistę i basistę razem z grupami muzycznymi, w których występował lub z którymi blisko współpracował.

Z zespołem Trapeze doświadczony muzyk wypuścił m.in. takie płyty, jak: „Trapeze” (1970), „Medusa” (1970) oraz „You Are The Music… We’re Just the Band” (1972), natomiast z Deep Purple były to krążki „Burn” (1974), „Stormbringer” (1974) i „Come Taste the Band” (1975). W 2019 roku dołączył z kolei do zespołu The Dead Daisies i wydał z tą kapelą następujące albumy: „Holy Ground” (2021) czy też „Radiance” (2022). 

Z zespołem Black Country Communion opublikował już takie krążki, jak: „Black Country Communion” (2010), „Black Country Communion 2” (2011), „Afterglow” (2012), „BCCIV” (2017) i „V” (2024).

Kariera solowa

To, że Glenn Hughes jest muzykiem zespołowym, nie oznacza od razu, że w pewnym momencie swojego życia nie wystartował z karierą solową. Wręcz przeciwnie! Brytyjski muzyk swoją popularność zawdzięcza również wielu albumom solowym – takim, jak:

• „Play Me Out” (1977) – z kawałkami „Space High”, „Soulution”, „Well” czy też „Destiny”,
• „L.A. Blues Authority, vol. II: Blues” (1992) – „I’m the Man”, „Here Come the Rebel”, „So Much Love to Give”,
• „From Now On…” (1994) – „The Only One”, „The Liar”, „Into the Void”,
• „Feel” (1995) – „Big Time”, „Redline”, „Push!”, „Coffee & Vanilla”,
• „Addiction” (1996) – „Death of Me”, „Madeleine”, „Talk About It”,
• „The Way It Is” (1999) – „Rain on Me”, „You Kill Me”, „Curse”, „Freedom”,
• „Return of Crystal Karma” (2000) – „Gone”, „Switch the Mojo”, „Angela”,
• „Building the Machine” (2001) – „Inside”, „Out On Me”, „Don’t Let It Slip Away”,
• „Songs In The Key of Rock” (2003) – „Lost in the Zone”, „Gasoline”, „In My Blood”,
• „Soul Mover” (2005) – „High Road”, „Orion”, „Dark Star”,
• „Resonate” (2016) – „Let It Shine”, „Heavy”, „God of Money”, „Steady”.

Koncerty

Do tej pory Glenn Hughes koncertował w San Antonio, Dallas, Houston, San Diego, Dessel, Mannheim, Stuttgarcie, Monachium, Krakowie, Warszawie, Hamburgu, Koszycach, Helsinkach, Nowym Jorku, Birmingham, Norwich, Brnie, Pradze czy też Madrycie.