Stacey Kent

Stacey Kent to urodzona w South Orange (New Jersey) amerykańska wokalistka jazzowa. We własnym kraju uważana za prawdziwą ikonę muzyki jazz.

Muzyka towarzyszy jej od wielu długich lat, a edukację w tym kierunku realizowała m.in. w Wielkiej Brytanii. Od tej pory współpracowała już z kilkoma wydawnictwami – Candid, Blue Note, Warner Music, Naive Records czy też Sony Music Entertainment.

1997 i pierwsza płyta, a potem cenne nagrody

Debiutancka płyta Stacey Kent ukazała się w roku 1997. Artystka zatytułowała ją „Close Your Eyes” i umieściła na niej takie numery, jak:

• „There’s No You”,
• „You Go To My Head”,
• „I’m Old Fashioned”,
• „Day In – Day Out”.

Dla jazzowej artystki było to wyjątkowe przeżycie, dlatego później zdecydowała się na wydanie kilku kolejnych krążków – „Love Is… The Tender Trap” (1998), „Let Yourself Go: Celebrating Fred Astaire” (1999), „Dreamsville” (2000), „In Love Again: The Music of Richard Rodgers” (2002) oraz „The Boy Next Door” (2003).

W tym czasie Stacey zdobyła już kilka cennych nagród, wśród których na szczególne uznanie zasługiwały dwa wyjątkowe laury: British Jazz Award 2001 oraz BBC Jazz Awards 2002 w kategorii Best Vocalist.

Rozwój kariery

Po roku 2002 popularność jazzowej wokalistki znacznie wzrosła, ale jak się okazało nie było to jej ostatnie słowo w branży. Później Kent odnosiła jeszcze większe sukcesy, m.in. na skutek długofalowej współpracy z Jimem Tomlinsonem (Kent poślubiła go w roku 1991).

Tomlinson i Kent w 2006 roku wspólnymi siłami stworzyli płytę „The Lyric”, która zdobyła prestiżowy tytuł BBC Jazz Awards w kategorii Album of the Year. To właśnie na tym krążku znalazły się tak ponadczasowe utwory, jak:

• „My Heart Belongs to Daddy”,
• „If I Were a Bell”,
• „I Got Lost in His Arms”,
• „Corcovado”,
• „Stardust”.

Od tego momentu chyba każdy fan jazzu na terenie Stanów Zjednoczonych oraz Europy doskonale znał nazwisko Stacey Kent. W końcu wokalistka stała się już gwiazdą międzynarodowego formatu.

„Breakfast on the Morning Tram” i następne wyróżnienia

Wydawać mogłoby się, że po tak spektakularnym sukcesie, Kent nie będzie łatwo nagrywać kolejne krążki. Artystka szybko pokazała fanom, że jest w stanie stworzyć równie wyjątkowe dzieło.

W 2007 roku światło dzienne ujrzała płyta „Breakfast on the Morning Tram” z kawałkami „Landslide”, „Hard Hearted Hannah” czy też „What a Wonderful World”. Efekt? Nominacja do nagrody Grammy 2009 w kategorii Best Vocal Jazz Album!

To jeszcze nie koniec

Czy na płycie z 2007 roku Stacey zakończyła swoją muzyczną działalność? Oczywiście, że nie, ponieważ potem wydała jeszcze następujące albumy:

• „Raconte-moi” (2010),
• „Dreamer in Concert” (2011),
• „The Changing Lights” (2013),
• „Tenderly” (2015),
• „I Know I Dream: The Orchestral Sessions” (2017),
• „Christmas in the Rockies” (2020),
• „Song of Other Places” (2021),
• „Summer Me, Winter Me” (2023).

Na płycie z 2023 roku szczególnym zainteresowaniem cieszyły się numery „Show Me”, „Under Paris Skies” czy też „La valse des lilas”. Artystka zdobyła jeszcze nagrodę „Prix Ella Fitzgerald 2023” na Montreal International Jazz Festival.

Bogata kariera muzyczna doprowadziła do tego, że Kent tworzyła m.in. z Quatuor Ebene, Bernardem Lavilliersem i Marcosem Valle. Towarzyszyli jej też Danilo Caymmi oraz Thomas Dutronc.