Krzysztof Stelmaszyk

Już na studiach został dostrzeżony jako aktor, który ma wyraziste emploi. Swoją pierwszą nagrodę zdobył w 1984 roku, jeszcze przed ukończeniem studiów aktorskich. Przez trudną sytuację w kraju wyemigrował z rodziną do Kanady. Wrócił jednak do Polski, gdzie grał w licznych produkcjach. 

Krzysztof Stelmaszyk urodził się 2 marca 1959 roku w Warszawie. Jest polskim aktorem filmowym, serialowym, teatralnym i dubbingowym. Podczas studiów zdobył nagrodę w II Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za role Alfa Omegi i Gościa w sztuce „Kariera Alfa Omegi” w reżyserii Tadeusza Łomnickiego.

Aktor współpracował z m.in.:

• Teatrem Polskim
• Teatrem Współczesnym,
• Teatrem Dramatycznym,
• Teatrem Montownia,
• Teatrem na Woli,
• Teatrem Narodowym.

Swoją pierwszą rolę na scenie zagrał we wspomnianym wcześniej spektaklu „Kariera Alfa Omegi” w 1983 roku. Później grał dziesiątki różnych ról, m.in.:

• Alfreda hr. de La Trefouille w „Matce” (1984 rok, reż. Jan Englert, Teatr Polski w Warszawie),
• Iwana Ponyriowa w „Mistrzu i Małgorzacie” (1987 rok, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie),
• Kosmę w „Carze Mikołaju” (1988 rok, reż. Maciej Prus, Teatr Dramatyczny w Warszawie),
• Czwartego w „Wizycie starszej pani” (1993 rok, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Współczesny w Warszawie),
• Pantalone’a w „Łgarzu” (1998 rok, reż. Giovanni Pampiglione, Teatr Współczesny w Warszawie),
• Stavrosa w „Testosteronie” (2002 rok, reż. Agnieszka Glińska, Teatr Montownia w Warszawie),
• Komendanta Policji w „Nartach Ojca Świętego” (2004 rok, reż. Piotr Cieplak, Teatr Narodowy w Warszawie),
• Laurence’a w „Przyjęciu” (2005 rok, reż. Krzysztof Zaleski, Teatr Nowy Praga w Warszawie),
• kapitana Pończochę w „Pippi Pończoszance” (2007 rok, reż. Agnieszka Glińska, Teatr Dramatyczny w Warszawie),
• Reżysera w „Amazonii” (2011 rok, reż. Agnieszka Glińska, Teatr na Woli w Warszawie),
• Prokuratora w „Sądzie Ostatecznym” (2012 rok, reż. Agnieszka Glińska, Teatr Studio w Warszawie),
• Tefercjusza Piórko w „Panu Hoho” (2022 rok, reż. Krzysztof Dracz, Teatr Polonia w Warszawie).

W Teatrze Telewizji zagrał po raz pierwszy w 1985 roku Mężczyznę z Mahagonny w sztuce „Mahagonny” w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego. Później występował dziesiątki razy, m.in. w:

• „Chorobie młodości” jako Petrell (1987 rok, reż. Krzysztof Zaleski),
• Nieznajomego w „Horsztyńskim” (1996 rok, reż. Zbigniew Zapasiewicz),
• Krzysztofa w „Powtórce” (2003 rok, reż. Feliks Falk),
• Henryka Topolskiego w „Lekkomyślnej siostrze” (2012 rok, reż. Agnieszka Glińska),
• Ojca w „Pożegnaniach” (2018 rok, reż. Agnieszka Glińska).

W Teatrze Polskiego Radia zadebiutował w 2005 roku w roli Dzierżawcy w sztuce „Dziady sakramenckie czyli na przymurku” w reżyserii Waldemara Modestowicza. Łącznie zagrał w przeszło 30 spektaklach, m.in.:

• „Paragraf 4 (Paragraf 22)” (2005 rok, reż. Henryk Rozen),
• „Opowieść o truposzu” jako Indianin (2008 rok, reż. Henryk Rozen),
• „Mikołajkowy prezent” jako Misiek Polarny (2013 rok, reż. Waldemar Modestowicz),
• „Kim On jest?” jako Herod (2016 rok, reż. Waldemar Kasperczak).

Krzysztof Stelmaszyk – aktor filmowy, serialowy i dubbingowy

W swojej karierze Krzysztof Stelmaszyk zagrał w takich produkcjach, jak m.in.:

• „Maskarada” jako Marek (1986 rok),

• „Z pianką czy bez” jako Robert Roliński (1997-1998),
• „Ciało” jako senator (2003 rok),
• „Mamuśki” jako Tadeusz Sroka (2007 rok),
• „Czas honoru” jako SS Standartenführer Gerhard Keller (2008-2009, odc. 1-15),
• „Synowie” jako ojczym Kuby (2009 rok),
• „Miasto 44” jako ojciec „Biedronki” (2014 rok),
• „Mąż czy nie mąż” jako Karol Dobosz (2015 rok),
• „7 rzeczy, których nie wiecie o facetach” jako szef Tomasza (2016 rok),
• „Sługi boże” jako Dr Georg Kuntz (2016 rok),
• „Volta” jako Marian (2017 rok),
• „Serce nie sługa” jako dyrektor portali pogodnemorze.pl (2018 rok),
• „Narzeczony na niby” jako Franciszek Pawłowski (2018 rok).

Jako aktor dubbingowy jest znany z m.in.:

• „Przygód Pytalskich” jako Bazalt (1996 rok),
• „Harrego Pottera i Kamienia FIlozoficznego” jako Naczelny Goblin (2001 rok),
• „Potworów i spółki” jako Yeti (2001 rok),
• „Opowieści wigilijnej” jako Duch Tegorocznych Świąt (2009 rok),
• „Kapitana Ameryki: Pierwszego starcia” jako Nick Fury (2017 rok).