Fatboy Slim
Opis
Fatboy Slim to ikona brytyjskiej sceny muzycznej. Producent, DJ i kompozytor tanecznej muzyki elektronicznej , który swoją przygodę z muzyką rozpoczął już w 1985 r. – za sprawą zespołu The Housemartins, który stworzył razem z przyjacielem Paulem Heatonem. Zespół jednak nie przetrwał. Już 3 lata później Norman Cook, bo tak naprawdę nazywa się artysta, zaczął swoją karierę solową.
Kim jest Fatboy Slim?
Brytyjski producent i DJ urodził się 31 lipca 1963 w Bromley jako Quentin Leo Cook. Uważany za twórcę i głównego promotora gatunku big beat, Fatboy Slimem stał się po raz pierwszy w 1996 r. Nazwa ta pierwotnie odnosiła się do jednego z wielu projektów, w których artysta brał wtedy udział. Po kilku albumach, które odniosły sukces, nazwa ta przyjęła się jako pseudonim.
Z czego znany jest Fatboy Slim?
Artysta przez kilkanaście lat swojej obecności na scenie współpracował m.in. Beats International, które wydało przebój Dub Be Good To Me. Na swoim koncie ma również kawałek Tune On, Tune In, Cop Out z funkowym Freak Power oraz Magic Carpet Ride, nagrany z klubowym Mighty Dub Katz. Jednak jego najbardziej znaną płytą jest You’ve Come a Long Way, Baby, z której pochodzą piosenki takie jak Right Here, Right Now, Gangster Tripping, Praise You, czy Kalifornia. Ogromnym hitem okazały się również remiksy w jego wykonaniu, które zdobywały sceny największych klubów świata.
Jak rozpoczęła się przygoda Fatboy Slima z muzyką?
Po ukończeniu Reigate Grammar School w Reigate (Hrabstwo Surrey), gdzie dorastał, artysta dostał się on na Politechnikę w Brighton, gdzie studiował język angielski, politykę i socjologię. To właśnie i wtedy rozwinął skrzydła na scenach klubowych – początkowo w Brighton, a potem w całej Anglii.
Twórczość muzyczna Fatboy Slima
The Housemartins
Zespół powstał w 1985 r. przy współpracy z przyjacielem artysty, Paulem Heatonem. Co ciekawe, ich początki nie były lekkie. Dzień przed ich pierwszym krajowym tournée z zespołu odszedł basista. Potem jednak ukazał się singiel Happy Hour, który wyniósł zespół na szczyt listy najlepszych singli w Wielkiej Brytanii. Jednak w 1988 r. The Housemartins się rozpadł. To skłoniło Cooka do powrotu do Brighton i rozpoczęcia współpracy z inżynierem studyjnym Simonem Thorntonem, z którym artysta współpracuje do dziś.
Beats International
Zaraz potem Norman Quentin Cook założył Beats International, czyli grupę studyjnych muzyków. Wkrótce potem wydali oni album Let Them Eat Bingo, który mimo iż osiągnął najwyższe miejsca na listach najlepszych singli, mało nie doprowadził Normana do bankructwa. Stało się tak, ponieważ artysta został oskarżony o nielegalne wykorzystywanie sampli pochodzących z innych utworów.
Pizzaman
To solowy album Normana z 1995 r., który nagrał pod pseudonimem. Housowe brzmienia przypadły do gustu ludziom w całej Wielkiej Brytanii. Pochodzący z tej płyty utwór Happiness stał się piosenką z reklamy soków owocowych Del Monte.
Wkrótce potem w głowie Normana Cooka zrodził się nowy projekt – Fatboy Slim. Pracę nad własnym materiałem pod tym pseudonimem, zamiast miksowania w klubach, zasugerowali mu ponoć The Chemical Brothers, z którymi artysta się przyjaźni.
Big Beat
Tak właśnie powstał nowy gatunek zainspirowany pierwszym albumem Fatboy Slima – Better Living Through Chemistry. Album wyróżniał się ogromną ilością sampli w stylu retro, które połączono z funkowymi kompozycjami. Płyta ta okazała się również przełomem w karierze artysty. Remiks Brimful of Asha sprawił, że współpracować chcieli z nim m.in. Madonna i U2. Następnie muzyk wydał jeszcze kilka albumów, w tym You’ve Come a Long Way, Baby (1998) i Halfway Between the Gutter and the Stars (2000). Ten ostatni zawierał kawałek Weapon of Choice, w którym wykorzystano sample z głosem Jima Morrisona z The Doors. Teledysk do tej piosenki zdobył aż 18 nagród
Palookaville
Po czterech latach przerwy, Fatboy Slim powrócił w 2004 r. z nowym albumem. Zrezygnował z korzystania pętli i sampli, które zastąpił m.in. oryginalnymi nagraniami na rzeczywistych instrumentach. Zmiany w stylu przyniosły artyście ogromną popularność. Kawałki z tej płyty zaczęły pojawiać się w telewizji, tak jak np. utwór Jin Go Lo Ba, który wykorzystano w reklamie piwa Lech. Z kolei w 2005 r. jego singel Wonderful Night znalazł się w grze Dance Dance Revolution Extreme 2 na Playstation 2.
Why Try Harder
To tytuł płyty z największymi przebojami artysty, która ukazała się w 2006 r. Tytuł albumu wziął się z okładki płyty You've Come A Long Way Baby, na której przedstawiono otyłego mężczyznę w koszulce z napisem I'm #1 so why try harder.
Źródło zdjęcia: Wikipedia, whiper, CC BY-SA 2.0
Wydarzenia
Brak aktualnych wydarzeń